Op het einde van mijn studie voor tekenleraar in Tilburg in de zeventiger jaren van de vorige eeuw werd kring Zuid van het NVTO ( de Nederlandse Vereniging voor Tekenonderwijs) een begrip. Het gezelschap ontwikkelde zich, mede onder invloed van de vakdidactische theorieën van Wout van Ringelenstein en Toon Gerritse (van wie ik vijf jaar vakdidactiek en methodiek mocht krijgen) tot een ware ‘Gideonsbende’ die het vak tekenen uit de sfeer van de vaak verkeerd geïnterpreteerde ‘vrije expressie’ zou halen. Een aantal mensen uit dit gezelschap vond elkaar en heeft destijds o.a. een serie werkbrieven voor tekenen het licht doen zien waarvan ik,samen met veel andere toen beginnende collega’s, gebruik heb gemaakt.
