In de tijd dat er nog geen eindexamens tekenen op de KSE waren kon je er, in sommige streams vanuit een verplichte keuze tussen tekenen, handvaardigheid en muziek, in andere streams en leerjaren vrijwillig, voor kiezen in de bovenbouw een blokuur (van twee keer 50 minuten) tekenen te kiezen. Daar was tot mijn grote genoegen redelijk veel animo voor. Een van mijn beste leerlingen uit die tijd was Marjan van de Vrie.
Toen ik in 1973 begon op de KSE werd het docentenkorps nog voor een groot deel bemenst door zusters en broeders. Eèn van de collega’s van het eerste uur was de onvergetelijke zuster Virgo. Tot haar afscheid in 1981 toen ze de pensioengerechtigde leeftijd had bereikt (dat was toen nog 65) maakte zij vol elan en enthousiasme deel uit van de sectie tekenen.
In de een van de vorige afleveringen van dit blog liet ik aan het einde van het verhaal weer eens wat lijntekeningen zien uit de oude doos. Vóór de opkomst van de computer en de CAD tekenprogramma´s moesten technische tekenaars, architecten en ontwerpers al hun ontwerptekeningen met de hand doen op een tekentafel met trekhaak en driehoeken, uitgevoerd met passer, trekpen en speciale Oost Indische inkt , Fount India, geschikt voor vulpen en trekpen.
Soms krijg je verzoeken tot samenwerking binnen waarvan je je afvraagt: wat moet ik hier in ’s Heren’s naam mee? Dat gevoel had ik toen Gerard van Ooyen, namens SEGVIN (Stichting Eerste Gemotoriseerde Viegtuigvlucht in Nederland) bij mij op de stoep stond in oktober 2010. Zijn stichting heeft als missie om de herinnering levend te houden aan de eerste vlucht van een gemotoriseerd vliegtuig in Nederland.