Dankzij de medewerking van Miklos de Rijk en Ingrid Gommers-Verwijst heb ik op mijn blog een volledig beeld kunnen geven van wat leerlingen in de tachtiger jaren voor hun kiezen kregen van mij, als het ging om praktische opdrachten in het kader van het SE (schoolexamen) tekenen. Vandaag het laatste deel van deze serie met als thema ‘De verlaten stad’.
‘Wat een alleraardigst gedroedel en geprul’ zou je, oppervlakkig kijkend naar het werk van Romy, kunnen zeggen. Wie echter de tijd neemt wat beter te kijken gaat echter een wereld in vol fantasie en humor en vooral ook emotie! ‘Wat knap voor een meid van die leeftijd’ lijkt beter op zijn plaats!
Als je tekendocent een berichtje op Facebook zet met foto’s van werk van een leerling met het volgend commentaar erbij: ‘Heel soms kom je ze tegen, die Egon Schieles en Francis Baconnen in de dop. Gewoon jaloers op het gemak van het tekenen van een 16-jarige. Übertalent dus in Havo 4.’ en die tekendocent is mijn oud-collega Michiel Eikenaar, iemand die dit soort loftuitingen zeker niet in grote hoeveelheden rondstrooit, dan ben je een goeie.
Het begint haast een familie-saga te worden hier! N.a.v. mijn vorig berichtje waarin ik schreef over pa Lode, ma Ingrid, zoon Luc Gommers en hun artistieke prestaties uit verleden en heden, kreeg ik veel reacties waaronder dit bericht van Ingrid: