In 1998 namen we voor de laatste keer deel aan de wedstrijd ‘Europa in de school’. Dat jaar was het thema ‘Vrede in Europa’ en zoals hieronder in de plaatjes en in de presentatie te zien is: dit thema leende zich weer voor veel geïnspireerd en origineel werk.
We zitten aan het einde van de zeventiger jaren van de vorige eeuw. Ik ben voor de volle mep op de KSE gaan werken en vind daar steeds meer mijn draai. Van de schoolleiding krijgen we het verzoek opdrachten en lessen te ontwikkelen die recht zouden doen aan leerlingen die wat meer aan zouden kunnen: onze tweede jaars gymnasiasten.
‘Je gaat het pas zien als je het door heb’. Deze befaamde uitspraak van een bekende voetbalprof is niet alleen van toepassing op het spelletje, maar zeker ook op perspectief. Leerlingen vinden het vaak erg moeilijk om te doorzien hoe het allemaal in elkaar steekt: het hele verhaal rond horizon, vluchtpunt, wijkende lijnen en dichtbij en veraf. Ook ellipsen, eigenlijk circels in perpectief, vinden ze moeilijk. Hieronder, en in volgende posts, een paar opdrachten om de leerlingen een beetje wegwijs te maken in de wereld van de perspectiefleer.
Europa in de school was al twee afleveringen een groot KSE-succes met relatief veel leerlingen die in de zomervakantie steeds Europa mochten intrekken. Nadat het in 1991 en 1992 raak geweest was op prijzengebied, was ik in 1993 en 1994 niet in staat om met mijn bovenbouwklassen mee te doen omdat we in het kader van o.a. het 25-jarig bestaan van de KSE andere besognes hadden waarover later meer.