Soms kom je erachter dat je destijds verzuimd hebt van bepaalde opdrachten geen of onvoldoende foto’s of dia’s gemaakt te hebben. Zo heb ik aan het einde van de jaren negentig net voordat de computer ingeburgerd raakte, een opdracht gegeven waarbij leerlingen hun eigen ID moesten ontwerpen. Op de computer misschien een peuleschilletje, maar met de traditionele middelen een stuk bewerkelijker!
Daarbij was het niet alleen de bedoeling om alle persoonlijke gegevens in het document te kunnen zetten: ook moest er op creatieve wijze gezocht worden naar middelen om het document tegen vervalsing te beschermen en diende het echt volstrekt persoonlijk te zijn. Vandaag aan de dag weten we inmiddels maar al te goed wat voor problemen er zich kunnen voordoen bij het ontwikkelen van dit soort documenten!
Welgemoed zijn mijn Vwo-4 e klassertjes uit het schooljaar 1996-1997 aan deze opdracht begonnen en er zijn prachtige resultaten geboekt. Zoals in de aanhef al vermeld: geen foto ’s gemaakt van de resultaten. Stom. Gelukkig vond ik later nog het werk n.a.v. deze ontwerpopdracht van Anke Struijs, een zeer getalenteerde leerling , en niet alleen bij tekenen!
Zij heeft in 1997 een werkelijk unieke ID gemaakt met niet één, maar meerdere pasfoto’s waarbij zij letterlijk steeds een ander gezicht van zichzelf laat zien. Ook de beveiliging van het document met uitgesneden coderingen, streepjescode, watermerken, reliëfs in het papier, enz. is dik in orde. In de voorstudies is te zien hoe Anke met de diverse vormen van mimiek geëxperimenteerd heeft: op een aantal fotokopieën van een foto van een toen nog jonge Michelle Pfeiffer heeft zij, zoals we dat nu met Photoshop zouden doen, een aantal verschillende gelaatsuitdrukkingen gezet: knappe studies met een mooi eindwerkstuk als resultaat!