Marjolein in Ghana

De reis die mijn leerling Marjolein Quist in Stockholm gewonnen had was een onvergetelijke gebeurtenis voor haar en haar begeleidster tekencollega Elaine Meys. Hieronder een greep uit de activiteiten en excursies en de indrukken die de Europese delegatie daar ervaren heeft. Met dank aan de Belgische collega van wie ik het reisverslag wat bewerkt heb.

Ghana – gelegen in West-Afrika, aan de Golf van Guinee, tussen Ivoorkust en Togo.

Na 6 uur vliegen komt het gezelschap aan in Accra,de hoofdstad van Ghana, en overvalt hen de tropische warmte. Het is nog maar 18.00u maar het is al donker. Onmiddellijk zijn er bereidwillige Ghanezen die in ruil voor wat cedi onze koffers naar de bus brengen.

Deze studiereis wordt georganiseerd door de Europese Commissie voor Ontwikkelingssamenwerking naar aanleiding van de wedstrijd Development Youth Prize. In elk Europees land is er een winnaar die met zijn leerkracht mee op studietrip kan. De winnaar van Nederland: mijn vwo 5 leerling Marjolein Quist van de KSE in Etten-Leur met haar posterontwerp ‘Women carry the world’. Haar begeleidende leerkracht: mijn  collega tekenen Elaine Meys.

Het Europese gezelschap verblijft slechts 4 dagen in Ghana. In die enkele dagen tijd maken zij kennis met enkele belangrijke aspecten van dit Afrikaanse land.

In de Artists-Alliance-Gallery krijgt men traditionele en hedendaagse Ghanese kunstwerken te zien. Indrukwekkend! Het gezelschap  kan er in een rustige sfeer genieten van wat er allemaal tentoongesteld wordt, dit is in schril contrast met de Craft Market waar ze daarna heen gaan. Er heerst een drukte van jewelste en men doet er alles voor om  toch maar iets te kunnen verkopen aan die westerlingen. Je moet er onderhandelen over de prijs, sommigen betalen er zeker te veel voor hun souvenirs.

De groep blanke Europeanen heeft er heel wat bekijks, Ghanese mannen dromen onmiddellijk van een toekomst in Europa. De enige plaats waar het wat rustiger is, is een terrasje aan het begin van de markt. Maar ook daar komen Ghanese mannen en vrouwen hun waren aanprijzen: voedingswaren die ze op hun hoofd dragen, maskers en beeldjes, armbanden en voetbaltruitjes in de Ghanese kleuren: groen – geel – rood. Overal ook te zien  achteraf langs de kant van de weg, elk heeft zo zijn eigen handeltje opgezet.

Tussen 1500 en 1800 werden van uit Ghana miljoenen slaven verscheept naar de Amerikaanse plantages. Elmina Castle, op 155 km ten westen van Accra en zo’n 4 uur rijden met de bus, was het centrum van deze slavenhandel. Dit fort waarin Nederlanders een zeer twijfelachtige rol gespeeld hebben wordt ook bezocht. En opnieuw worden de Europeanen in de buurt van het fort aangeklampt door jonge Ghanezen, ditmaal voor sponsoring van hun voetbaltenue op school. Op de terugweg naar Accra bezoeken we Assin Manso. Het is de plaats waar de slaven een laatste bad mochten nemen voor ze opgesloten werden in de forten van Elmina of Cape Coast.

Het bezoek krijgt in dit dorp ook uitleg over het “EU Small Towns Water and Sanitation Project in the Central and Western Regions”. Assin Manso is één van de veertig dorpen waar men de toegang tot veilig water en sanitair wil verbeteren, op een duurzame manier. Europa financiert dit project, helpt het systeem in te voeren in de verschillende dorpen en verzorgt opleidingen voor de plaatselijke bevolking waardoor ze op relatief korte termijn zelf verantwoordelijk worden. Op 7 april 2010 vond de overdracht in Assin Manso plaats en sedertdien is het systeem operationeel.

De Europese leerlingen en leerkrachten zijn heel erg geïnteresseerd in het onderwijs in Ghana. Het bezoek aan verschillende scholen in Accra is dan ook één van de hoogtepunten van deze studiereis. Ze rijden door een sloppenwijk om de eerste school ‘The Assemblies of God Relief and Development Services’ (AGREDS) te kunnen bereiken. Er is een afdeling waar jongeren gered worden van kinderarbeid en een opleiding kunnen genieten. Na één jaar kunnen zij een eigen zaak opstarten als kapster, naaister, kok of kunnen ze stoffen bewerken.

Daarnaast is er nog een lagere school en een kleuterschooltje. De kinderen zijn razend enthousiast over ons bezoek! We mogen de lesjes bijwonen, ze leren er net zoals bij ons schrijven, knutselen, zingen, dansen, … Aan de muren hangen enkele raadgevingen voor de leerkrachten zoals ‘Bereid uw les de dag van tevoren voor’, ‘Geef de leerlingen voldoende creatieve opdrachten’, …

In de namiddag bezoeken ze een grote secundaire school, de Labone Senior High School. Aangezien Engels de voertaal is in Ghana is het heel gemakkelijk om met de leerlingen contact te hebben. Ze verwelkomen ons en geven ons een rondleiding in de school. Er is een groot internaat en er is één computerklas. Bijna alle leerlingen zitten er op Facebook of op een website die over voetbal gaat. En daarna is het speeddaten geblazen: de Europese leerlingen zitten op één rij, de Ghanese leerlingen op een andere rij er recht tegenover en ze krijgen enkele minuten om met elkaar kennis te maken. Na het signaal moet iedereen doorschuiven. Heel leuk om vlug iets over elkaar te weten te komen.

’s Avonds is er natuurlijk gelegenheid tot ontspanning en kennismaking met en meedoen aan de folklore van Ghana.

Met een hoofd vol nieuwe indrukken vliegen de leerlingen en hun docenten op donderdagnacht terug naar Schiphol.  Het was een onvergetelijke ervaring!

Een schitterende reportage van deze reis met honderden foto’s waaruit ik ook voor deze post geput heb vind je hier!