Er zijn goede tijden, er zijn slechte tijden. Voor wat betreft de goede tijden: Dit jaar bestaat de KSE 55 jaar, de school waar ik bijna 40 jaar met zoveel plezier en met zoveel voldoening gewerkt heb.
Ik feliciteer hen van harte met deze mijlpaal en ik hoop dat het jubileumjaar een schitterende gebeurtenis mag zijn, die nog lang in de herinnering van docenten, medewerkers en leerlingen zal blijven hangen. Ik ben daar gezien mijn eigen herinneringen aan vorige jubilea niks bang voor.
Wat betreft de slechte(re) tijden, dat heeft met mezelf te maken. Al lang weet ik dat ik het slechte rug en nek heb. De laatste jaren is gebleken dat ik een behoorlijke scoliose in mijn nek en in mijn onderrug heb. Dat heeft gelukkig nooit geleid tot ernstige problemen, behalve soms wat rugklachten en wat nekpijn.
Op een zaterdagavond, in de laatste twee weken van de vakantie is het er echter bij mij ‘ingeschoten’ zoals dat zo mooi heet. Bij een op zich simpele beweging, een stekker in het stopcontact steken, kwam er ineens een ongekend vreselijke felle en vlammende pijn door mijn linkerschouder en mijn linkerarm. Het leek net alsof alles in dat gedeelte van mijn lijf met een reuze knal door de war geschoten was of dat ik een hartinfarct kreeg. De ontzettende pijn ging niet weg en na bezoek aan de huisartsenpost (het was zaterdagavond toen het me overkwam), de huisarts en een namiddag en avond op de eerste harthulp van het Amphia Ziekenhuis. werden mogelijke hartklachten uitgesloten.
Vervolgens werd ik in het Amphia gezien door een orthopedisch chirurg en die adviseerde mij na onderzoek zo spoedig mogelijk een afspraak te maken met de wervelkolom specialist. Die adviseerde een prik in de nek, een z.g. wortelblokkadebehandeling en speciale fysiotherapie om de nekwervels te stabiliseren en de nekspieren te verstevigen . In de loop van deze week wordt die spuit gezet. Mocht dat na een week of zes niet hebben geholpen, dan volgt er een operatie waarbij de nek gefixeerd wordt.
De pijn is inmiddels onder controle, al kwam daar heel wat medicatie en uitproberen aan te pas (Tramadol en Oxycodon sloegen niet aan, ik merkte er niks van en bleef pijn houden) . Soms komt de pijn nog door de verdoving (met o.a. Morfinesulfaat), heen en door die morfine en andere pijnstillers ben ik vaak hartstikke suf en kan ik niet goed langere tijd aan de computer typen (ook al omdat de pijn dan ondanks de verdoving weer dreigt op te spelen). Berichten zoals deze spreek ik dan ook in met de microfoonfunctie van de tekstverwerker.
Al met al lijkt het dat ik de continuïteit van dit blog voorlopig op die manier kan proberen voort te zetten. Bovendien heb ik al een aantal stukjes voor en tijdens de zomervakantie geschreven, want ik heb altijd graag wat op voorraad. Dat komt dus nu goed van pas.
Ik kijk uit naar spoedige betere tijden en hoop ook dat ik nog wat mee kan krijgen van alle festiviteiten op de KSE in dit jubileumjaar.
Zoals hieronder te zien is, begon het nieuwe schooljaar al meteen goed met een bezoek van de hele school (meer dan 2000 man) aan de Efteling waar sinds 1993 de KSE vaste klant is.
In het filmpje hieronder wordt bekend gemaakt welke mooie activiteiten er tijdens dit jubileumjaar plaats zullen vinden.