Na het grote succes van West Side Story werd in schooljaar 1979-1980 de succesmusical Hair op gevoerd. Productieleider Frans van Bommel bracht weer een grote groep van 65 leerlingen op de planken die deze voorstelling wederom tot een succes maakten.
Omdat het werken met achtergronddia’s als decor bij de eerste toepassing bij West Side Story uitstekend bevallen was, werd deze vondst in deze musical eveneens toegepast, en dat zou ook voor de volgende producties gelden. Er werd daarbij echter geen gebruik meer gemaakt van tekeningen, maar van foto’s. In het voorprogramma trad schoolkoor ‘The Happy Voices’ op. Op dat moment telde dat zingend gezelschap 150 leden! hieronder wat indrukken van deze voorstelling:
De musicalsuccesreeks werd in het daarop volgend schooljaar 1980-1981 voortgezet met Jesus Christ Superstar. In april werd deze voorstelling o.l.v. Van Bommel maar liefst zeven keer opgevoerd voor ouders en leerlingen. Bij deze musical stonden 75 leerlingen op het podium om er wat moois van te maken. Dankzij diverse connecties mochten zij voor deze voorstelling gebruik maken van het bijbelse kledingarsenaal van de jaarlijkse Maria Ommegang in Bergen op Zoom.
Voor deze beide producties gold v.w.b. de muziek nog dezelfde formule als bij West Side Story: de spelers zongen de nummers mee met de originele sound-track. Pas later, bij My Fair Lady, The Sound of Music en Anatevka, de laatste grote musicals die door Frans van Bommel geproduceerd werden, werd de nummers live ten gehore gebracht met begeleiding door een uitstekend schoolorkest, voor zover ik me kan herinneren. Maar later meer daarover.
Na de opvoeringen van Jesus Christ Superstar waren er helaas niet alleen positieve reacties.
Vóór en na de voorstellingen sjouwden de spelers in hun toneelkostuums en geschminkt en wel door de school en veroorloofden zich vrijheden die andere leerlingen zich niet konden permitteren. Collega’s stoorden zich daaraan en ook ik vond het jammer dat zo de magie van het theater toch wel verstoord raakte.
Zeker vóór de voorstelling moet het allemaal nog een verrassing blijven….
Ook waren er ouders van spelers die klaagden over ‘kliekvorming’.
Er zou (te)veel gefeest worden met hoge kosten die het zakgeld te boven zouden gaan en de studie zou er (te) zwaar onder te lijden hebben.
Naar aanleiding daarvan werd er voor deze verontruste ouders een bijeenkomst georganiseerd waarbij ook andere reacties klonken zoals :
‘Wij zijn vóór de musical: vanaf 07.30 bij het opstaan galmen de klanken van JC Superstar door het huis, en zelfs tijdens het huiswerk maken horen we onze zoon zingen.’
‘Het samen tot iets moois komen in teamverband vinden wij erg verrijkend.’
‘Beter een musicalkliek dan een kroegkliek’.
Bron: B.Daeter: “Katholieke Scholengemeenschap Etten-Leur, 25 jaar”
Destijds was ik mentor op Vwo4 en moest ik als zodanig op ouderavonden ook wel eens waarschuwen voor het feit dat zoon of dochter wellicht een jaar zou verspelen door een al te grote toewijding bij deelname aan de musical en de diverse randactiviteiten. Dat is nu eenmaal een van de taken van een mentor.
Vaak werd dit aangehoord en gunden de ouders zoon- of dochterlief het plezier van deze ervaring, zelfs als dat een jaartje zitten blijven zou betekenen.
Hoe dan ook, het fenomeen musical zou op de KSE nog diverse vervolgen krijgen. Daarover een volgende keer weer meer!