Schooltoneel op de KSE: de eerste grote musicals, ‘West Side Story’, 1979

Behalve de toneelvoorstellingen en revues die onder de altijd bezielende regie van collega maatschappijleer en drama Ad Bierbooms werden opgevoerd op de KSE in de loop der jaren, deed zich vanaf 1978 een nieuw fenomeen voor op de KSE: de musical als schoolvoorstelling.

In die jaren was de musical begonnen aan een grote opmars. Uit de bioscoop kenden we natuurlijk klassiekers zoals ‘West Side Story‘, ‘Hair’ en ‘Jesus Christ, Superstar’ die (veel) later ook als grootschalige theaterproducties opgevoerd zouden worden. Collega muziek Frans van Bommel zag het destijds als een grote uitdaging deze musicals te bewerken voor het schoolpodium en vaak met tientallen leerlingen op het toneel er een groot spektakel van te maken.

Tussen 1978, toen onder zijn leiding ‘Adieu Paris‘ werd opgevoerd (deze wat gedateerde brave en hapklare voorstelling van Benny Vreden zou je kunnen beschouwen als een eerste vingeroefening) tot aan 1986 werden de KSE-musicals altijd gekozen en geregisseerd door Frans. Met veel succes bracht hij zo o.a. ‘West Side Story’, ’Jesus Christ Superstar’, ‘Hair’, ‘Evita’, The Sound of Music’ en ‘Anatevka’ voor het voetlicht. De talrijke leerlingen en docenten die in deze opvoeringen acteerden, zongen de nummers mee met de originele plaatopnamen, waarbij het geluidsspoor met de zang (wat) teruggedraaid werd. Pas bij ‘Anatevka’ in 1984 wordt er live gezongen met het schoolorkest als begeleiding.

Jaren lang waren deze musicals de trots van de school totdat tijdens ‘Anatevka’ in 1984, een inspecteur van BUMA/Stemra in de zaal zat. Na de voorstelling meldde deze functionaris zich bij rector van den Dungen met een rekening van 17.500 gulden wegens het niet voldaan hebben van de over deze voorstellingen verschuldigde auteursrechten. Via knipselkranten was men op de hoogte gekomen van de KSE-uitvoeringen. Publiciteit kan zo helaas ook in je nadeel werken…
Rector Tiny van den Dungen wist het bedrag van 17.500 gulden echter op zijn eigen onnavolgbare wijze en onderhandelingstechniek terug te brengen tot 1800 gulden, maar met de opvoering van dit soort internationaal bekende musicals was het definitief over en uit.
Ondanks dit onfortuinlijke einde van het musicaltijdperk in deze vorm, wil ik de komende tijd graag aandacht besteden aan deze voorstellingen.

Vandaag als eerste West Side Story uit schooljaar 1978-1979. Omdat ik voor de decors ingehuurd was en changementen zo snel mogelijk gedaan moesten worden om vaart in de voorstelling te houden koos ik ervoor om het experiment met achtergrondprojectie als decorbeeld aan te gaan. Dat was voor het eerst op de KSE dat we het zo deden en gezien de breedte van het podium nog niet zo eenvoudig. Ook moest voorkomen worden dat slagschaduwen van de meer dan 60 spelers op het achtergrond doek waarop geprojecteerd werd niet teveel de illusie zouden verstoren. Zonder in technische details te treden: het uiteindelijk resultaat was naar tevredenheid, mede dankzij een fotodocent van Academie Sint Joost in Breda die met speciale apparatuur mijn grote tekeningen op dia zette, een speciale projectielens, en uitgekiend gebruik maken van podium en belichting. Jammer dat er op de foto’s (gemaakt met flits) niets van de achtergrond te zien is en dat de dia’s en tekeningen verloren gegaan zijn. Heden ten dage in het digitale tijdperk werkt het trouwens allemaal nèt even iets eenvoudiger….

En hoe de voorstellingen gewaardeerd werden? Lees hieronder het artikel en de kritiek, verschenen in de plaatselijke pers.