Dat Marjan van de Vrie heel goed kon tekenen had ik al snel door toen ik haar in de vierde klas Vwo in 1983 onder mijn gehoor had. Maar wat een uitzonderlijk grafisch talent zij had, werd mij duidelijk toen ik de bijdrage zag die zij leverde aan het boekje Vwo 4, greatest hits.
Leerlingen kozen daarbij hun favoriete muzieknummer en maakten daar met pen en O.I.inkt een verbeelding van. Omdat leerlingen optimaal gemotiveerd raakten omdat ze zelf mochten kiezen waarover ze zouden tekenen werd de opdracht een succes en was de keuze welke illustraties uiteindelijk het boekje zouden halen een hele lastige. Uiteindelijk is het een prentenboek geworden dat niet alleen precies de muzieksmaak toont van leerlingen uit die jaren, maar ook een vaak verrassend beeld oplevert hoe deze muziek door hen geïnterpreteerd werd in beeld.
T.g.v. het 15-jarig bestaan van de KSE kregen alle ouders en leerlingen zo’n boekje mee naar huis. De resultaten heb ik opgestuurd naar het Maandblad van het NVTO (de Nederlandse Vereniging voor Tekenonderwijs, vandaag de dag opererend onder de naam VONKC, Vereniging voor Onderwijs, Kunst en Cultuur) die een selectie van het werk plaatsten in hun maandelijkse galerij en daaruit (een deel van) de buitengewoon fraaie tekening van Marjan van de Vrie op de voorpagina.
Marjan had gekozen voor de hit ‘Bridge over troubled water’ van het gelijknamige album van Simon and Garfunkel. In haar prachtige tekening neemt Marjan de tekst van het lied letterlijk in beeld: we zien een aantal ‘Garfunkeltjes’ gekleed in o.a. het toen in de mode zijnde ‘opa’s vest’ een brug slaan naar de geliefde waarbij de blik van het laatste Garfunkeltje naar de uitverkorene de moeite van het bekijken waard is. Het nummer wordt solo gezongen door Art Garfunkel, Paul Simon blijft bij de uitvoering van het nummer volkomen buiten beeld: op de tekening van Marjan is hij helemaal in het rechter hoekje zichtbaar, enigszins gefrustreerd naast zijn gitaar liggend onder de grote ‘Eftelingboom‘ met het gezicht…
Ook de tekentechniek in dit werkstuk mag er wezen: op de voorgrond arceringen die in combinatie met licht en schaduw de vormen en plasticiteit van met name de boom knap suggereren, en de stippel techniek voor de bomen op de achtergrond die zo bijdraagt tot een fraaie diepte werking dankzij het repoussoir-effect.