Zoals in bijgaand artikel uit de Volkskrant van 17 februari jl. te lezen valt liggen de sigarettenfabrikanten steeds meer onder vuur. Dat heeft natuurlijk alles te maken met de aangifte tegen de tabaksindustrie die advocaat Bénédicte Ficq onlangs gedaan heeft. Helaas heeft het Openbaar Ministerie (nog) geen reden gezien hierin om de tabaksindustrie te vervolgen…Dat roken leidt tot verslaving aan een kanker verwekkend product weten we natuurlijk al lang. In 2008, de KSE was toen al enkele jaren cultuurprofielschool, heeft Schooltv, een onderdeel van Teleac/NOT, een tweetal programma’s gemaakt voor middelbare scholieren om voorlichting te geven over de effecten van roken. Omdat we in die jaren al verschillende keren erg prettig meegewerkt hadden bij programma’s van Teleac/NOT zoals o.a. hier en hier op mijn blog te lezen valt, vroeg men de KSE ook voor deze productie om medewerking.
Men zocht enige fanatieke rokers en niet-rokers om te vertellen waarom zij rookten en wat zij vonden van hun verslaving of waarom men zo’n hekel had aan roken. In met name het eerste programma figureren dan ook diverse KSE-leerlingen die ons deelgenoot maken van hun ongezonde hobby of vertellen wat hun bezwaren tegen roken zijn. Van harte hoop ik dat de rokers inmiddels van hun ongezonde gewoonte afgestapt zijn! Beide afleveringen zijn een aantal malen op tv uitgezonden (in 2008 en 2010) en er is een DVD van gemaakt.
Artikel uit de Volkskrant 17 febr. 2018
Artikel uit de Volkskrant 17 febr. 2018
Omslag DVD ‘Roken’
Omslag DVD ‘Roken’
KSE-ers over roken
KSE-ers over roken
KSE-ers over roken
KSE-ers over roken
KSE-ers over roken
De bushalte, rookruimte op de KSE (2008)
De bushalte, rookruimte op de KSE (2008)
Wat de KSE betreft: toen ik er in 1973 begon, was een sigaretje of sjekkie roken door de docent tijdens de lessen nog heel gewoon. Alleen als collega’s een pijp of sigaar aanstaken werd er door de leerlingen wel eens voorzichtig geprotesteerd met enig gehoest of gerochel wat dan vervolgens door de desbetreffende docent met extra dampvorming in de kiem werd gesmoord.
Ook bij vergaderingen, feesten en recepties en bij de rector op de kamer stonden de sigaretten en sigaren altijd klaar ter presentatie aan de gasten (samen met collega Willem Nagtzaam ben ik wel eens de kamer van de rector binnen geslopen om een La Paz-sigaar te bietsen).
De leerlingen mochten tijdens de pauzes roken in de kantines en op de speelplaatsen. Pas jaren later mocht er niet meer tijdens de lessen gerookt worden door de docenten, werd er aan de docentenkamer een apart ‘rookhol’ gebouwd en mochten leerlingen alleen buiten roken. Dat rookhol (met ingang via de docentenkamer) werd vervolgens na een aantal jaren vervangen door de ‘bushalte’, een optrekje in de tuin, buiten het schoolgebouw waar het personeel ongestoord een peukje kon paffen.
De laatste jaren was het hele schoolterrein rookvrij, al moest men daarvan, door de buren gedwongen, van terugkomen.
Wat mezelf betreft: als manneke van een jaar of 16, 17 kreeg ik mijn eerste pakje sigaretten van mijn vader. In die zestiger jaren zag men in roken nog niet zoveel kwaad. Zoals al vermeld: roken door de docent voor de klas was in die tijd (tot diep in de zeventiger jaren toen ik zelf ook al les gaf) de gewoonste zaak van de wereld en op vergaderingen, feestjes en recepties werd er volop rookwaar op tafel gezet.
In die jaren ben ik dan ook uitgegroeid tot een straffe roker: ik heb jaren zelfs een pakje shag per dag weg gedampt wat neerkomt op zo’n 40 peuken.
In 1985 zijn mijn vrouw en ik er allebei ‘cold turkey’ mee gestopt en hebben nooit meer een sigaret aangeraakt. Desondanks, heel soms, als ik iets (in)spannends of enerverends achter de rug heb en er op terug kijk, betrap ik mezelf nog steeds op de gedachte dat een sigaretje nu toch wel erg lekker zou zijn…
Begin jaren 70: de KSE- staf in vergadering met een drankje,pijp of sigaar
1973 rapportvergadering, met de sigaretten op tafel
1973 rapportvergadering, conrector Jan Kuper met sigaretje en volle asbak
Zelfportret met peuk in het hoofd (1975,schoolblad Slurfje)
