In 2022 plaatste ik een blogberichtje over een schoolexamen met als titel ‘Horizon’. De examenkandidaten destijds van Havo 5 van Richard en die van Vwo 6 van Ellis hadden zich toen met dat thema bezig gehouden.
Hierbij was voor het formule gekozen dat in het werkstuk niet alleen de horizon zelf, maar ook het woord horizon een rol zou moeten spelen. Daarbij moest op de een of andere manier toch wel altijd de nadruk op iets landschappelijks en de letterlijke betekenis van het begrip horizon gelegd worden: de horizon als gezichtseinder, die de begrenzing vormt tot waar je kunt kijken de schijnbare grens tussen lucht en land. Met name de letterlijke betekenis van het begrip kwam die eerste versie aan de orde.
In 2023 is deze opdracht voor de leerlingen van de bovenbouw nog een keer gedaan en toen is blijkbaar toch de hele interpretatie van ‘ Horizon’ een stukje komen te verleggen. Het is veel meer iets geworden, zo heb ik het idee, van het letterlijk en figuurlijk verleggen van je horizon, je fantasie erop los laten en dat het idee waarbij het samenkomen van lucht en landschap wat meer losgelaten mocht worden, al diende het woord horizon wederom op passende wijze verwerkt te zijn in de voorstelling. Sommige leerlingen lijken bij de interpretatie en invulling van deze opdracht hun vrijheid gepakt te hebben, wat gelukkig niet wil zeggen dat de kwaliteit van het geleverde werk minder zou zijn. Keuze van techniek en materialen was wederom vrij.
In de afbeeldingen hieronder zie je een selectie van de opbrengst van deze benadering.