Een afscheidsbijeenkomst op de KSE anno 1984

Uit eigen ervaring weet ik hoe belangrijk een goed afscheid is als je ergens lange tijd gewerkt hebt. Ikzelf kijk met grote voldoening terug op het mijne en koester daar dierbare herinneringen aan. In deze aflevering een beschrijving met nostalgische foto’s van hoe zo’n afscheid van collega’s in 1984 eraan toeging.

Of het nu docenten of onderwijs ondersteunend personeel betreft, op de KSE heeft iedereen die daar al wat langer gewerkt heeft recht op een waardig en passend afscheid bij het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd.

Aan het eind van schooljaar 1983-1984 namen toneelregisseur, docent drama en maatschappijleer en goede vriend met wie ik veel heb samengewerkt Ad Bierbooms, lid van de huishoudelijke dienst mevrouw Den Heyer, en onderhoudsmedewerker en befaamd mollenvanger Driek van Ginneken afscheid van de KSE.
Bijgaande foto’s mocht ik ontvangen van mijn Facebook-vriend Johan van Oosterhout. Hij was aanwezig destijds bij dit afscheid als familielid van een van de drie afscheidnemers. Via Facebook schreef hij me:
‘De 2e man van mijn schoonmoeder was Driek van Ginneken , ik was op dat afscheid dus ook aanwezig , ik kwam het foto album tegen en zag een bekend gezicht vandaar , ik heb dus nog meerdere foto’s van toen’.

Dat bekende gezicht was dus van ondergetekende en Johan was zo vriendelijk de foto’s van deze gebeurtenis ter beschikking te stellen aan mij. Ze vormen een fraai tijdsbeeld uit de jaren 80 en illustreren treffend hoe toen zo’n afscheidsbijeenkomst eruit zag. Het begon altijd in die jaren met een informele ontvangst van de vertrekkers en naaste familie met koffie en gebak op de rectorskamer. Vervolgens begaf men zich richting docentenkamer waar onder leiding van vaste ceremoniemeester Frans van Breughel diverse sprekers voor het voetlicht traden èn er, voor de afwisseling, nog wat ludieks gedaan werd. In dit geval was dat een combinatie van een door Kees Lauwen en ondergetekende gefabriceerde poppenkast waarin o.a. Ad en rector Van den Dungen figureerden, gecombineerd met een videopresentatie op diverse videowagens.
De vele videowagens bij deze voorstelling hadden een reden. Zoals op mijn tekening op het programmaboekje te zien is, had Ad een ongelukje gehad met een videowagen (ècht gebeurd: de wagen was helemaal omgevallen en total loss)) waarna mevrouw Den Heyer de brokstukken bijeenveegt die dan door Driek weer op onnavolgbare wijze in elkaar gezet worden.

De rits toespraken bij zo’n afscheid waren vaak een hele zit, maar daarna kon men de scheidende collega’s de hand drukken en mocht men aan de drank en de hapjes.

Als je oud-leerling bent en de moeite neemt de foto’s goed te bekijken zie je vast nog wel de nodige bekenden, waarvan er helaas al een groot aantal niet meer onder ons is…
Ook zul je je misschien bij een van de foto’s afvragen wat die autobanden daar doen onder de tafel van degenen die afscheid nemen. Dat was het afscheidscadeau voor Driek: hij had graag nieuwe banden onder zijn Honda Civic!