Eindexamens vroeger: examenkandidaat Marjoleine Reitsma in 1993 en ondergetekende in 1968

Tijdens de eindexamenperiode 1993 werden 6 KSE-eindexamenkandidaten gevolgd door het Algemeen Dagblad tijdens hun examens: Elviera, Rob, Marjan, Ruud , Mark en Marjoleine. Na elke examendag vroegen de verslaggevers naar hun bevindingen en natuurlijk ook naar wat de docenten ervan vonden. Marjoleine Reitsma, één van deze leerlingen, had ik dat jaar in mijn examengroep tekenen van Vwo 6 dus om deze en nog andere redenen focus ik op haar, zonder de anderen tekort te willen doen.

Sommige leerlingen vergeet je niet. Dat kan zijn vanwege hun prestaties, vanwege de goede relatie die je als docent met hem of haar had, of dat je zo’n gouwe ouwe ineens op televisie of in de krant voorbij ziet komen. Dat is in alle opzichten het geval met Marjoleine Reitsma en ik was al een tijdje van plan een stukje te wijden op mijn blog aan deze oud leerling die dus, mèt tekenen in haar examenpakket, in 1993 op VWO examen deed aan de KSE.

Marjoleine bleek al snel een leerling te zijn met een grote passie voor beeldende kunst èn muziek. Niet alleen behoorde zij in Vwo 5 tot de prijswinnaars van de jaarlijkse tekenwedstrijd ‘Europa in de school’ (wat foto’s van de prijsuitreiking zie je hieronder en het verslag hiervan vind je hier) , ook was zij een vaste waarde in het orkest van collega Muziek Kees Gobbens en heeft zij met haar saxofoon aan menige musicalvoorstelling haar steentje bijgedragen. Later zou dit dubbeltalent volop tot ontwikkeling komen want zowel in de muziek als in de beeldende kunst maakt(e) zij een opvallende carrière.

Europa in de school 1992, 2e van rechts: Marjoleine

Marjoleine (rechts) tijdens de prijsuitreiking

Trotse docent met de prijswinnaars, rechts Marjoleine

Bij mijn research naar Marjoleine ontdekte ik via de website van Delpher, dat zij en een aantal van haar medeleerlingen in 1993 tijdens de periode van de centraal schriftelijke examens op de KSE door Het Algemeen Dagblad dagelijks gevolgd zijn. In de artikelen en de foto’s die hieronder te zien zijn, kun je precies deze voor Marjoleine nogal spannende en dramatische periode op de voet volgen.
In die tijd werd je door de afdelingsleider gebeld als je gezakt was of een herexamen had. Was je geslaagd dan hoorde je niets.
Spanning dus of je gebeld werd of niet!

In ‘mijn tijd’ was het trouwens nòg spannender: je moest voor de diploma-uitreiking naar school komen en daar moest je vóór de school of in de hal, in gezelschap van je familie en vrienden wachten tot je binnen werd geroepen en dan pas hoorde je of je geslaagd was of niet. Als je gezakt was moest je dan onverrichterzake tussen je geslaagde medekandidaten de deur uit van de school. Dat was natuurlijk niet leuk…..
Hieronder drie foto’s uit 1968 van mij en mijn klasgenoten terwijl we voor het Bossche Sint Janslyceum wachtten op de examenuitslag.

1968 Wachten op de uitslag

Hier onderaan vind je de volledige artikelenserie uit het AD waar ik hierboven over sprak.
Spoiler: gelukkig liep alles uiteindelijk goed af voor Marjoleine en kon zij haar studie voortzetten aan de Karel de Grote Hogeschool te Antwerpen.
Tevens zou zij samen met een muzikale vriendin van de KSE èn solo mooie muzikale avonturen gaan beleven om uiteindelijk weer volop verder te gaan op het gebied van de kunsten, maar een volgende keer veel meer daarover en over haar ontwikkeling als beeldend kunstenaar!