Tijd vliegt, zo merk ik vandaag weer eens temeer, nu ik een stukje schrijf t.g.v. het afscheid van de KSE van duizendpoot Kees Lauwen, docent tekenen, kunstgeschiedenis, techniek en Science/Steam, iemand die steeds allerlei mooie ideeën had en kansen zag en vooral een heel aardig en beminnelijk mens.
Heel lang geleden, toen ik in 1973 begon aan de Scholengemeenschap Etten-Leur, vroeg mijn toenmaligeKSE-collega Wil Meeuwis of ik misschien zin had één avond in de week een aantal lessen tekenen naar de waarneming (stilleven en portret) te geven aan de leerlingen van de cursus LO-tekenen ( een opleiding die een 3e graads-bevoegdheid opleverde in het voortgezet onderwijs). Deze lessen werden gegeven in de tekenzaal van het Withof, de kweekschool die toen nog onder de vleugels zat van de Scholengemeenschap. Het gros van de groep bestond dan ook uit toekomstige onderwijzers die gingen voor een extra lesbevoegdheid. Eèn van die studenten waarmee ik toen kennis mocht maken was Kees. Hij bleek een van de trouwste en meest leergierige leerlingen te zijn, maar zeker ook de meest talentvolle!
Het was dan ook niet meer dan logisch dat Kees doorging met tekenen en na het vervullen van zijn militaire dienstplicht in 1981 als docent tekenen bij de KSE aangenomen werd als tekendocent. In zijn daarop volgende loopbaan is de carrière van Kees vele kanten opgegaan: samen met collega Pieter de Jong heeft hij ervoor gezorgd dat tekenen als examenvak op de Mavo ingevoerd werd, jarenlang heeft Kees ook Havo-eindexamenkandidaten met tekenen in het pakket naar het diploma mogen begeleiden, onder wie mijn lieve dochter en had hij samen met met tekencollega Arno Roks aan de wieg gestaan van het vak techniek dat later via natuurkunde in het vak Science/STEAM zou uitmonden, waarmee de cirkel rond was want STEAM herbergt ook weer aspecten van kunst, tekenen en ontwerpen in zich. En in al die jaren bleef Kees als docent betrokken bij de sectie tekenen als dat zo uitkwam in het rooster.
Kees ontwikkelde de mooiste opdrachten en was altijd op zoek naar nieuwe dingen en niet te beroerd om in allerlei experimenten te duiken. Hij liet leerlingen zeefdrukken, bouwde in het materialenhok een donkere kamer en ontwikkelde en bewerkte foto’s met zijn leerlingen, liep als eerste met een (toen nog) zware videocamera op zijn schouder, monteerde videootjes en was de eerste op de KSE die op een tweedehands oer MAC aan de slag ging. De computer kwam ook altijd prima van pas bij de vaak prachtig door Kees en zijn maat Arno vormgegeven folders, flyers, banners, posters en ander publicaties die in de loop der jaren op de KSE op open dagen uitgereikt werden en te zien waren. Daarbij mogen zeker ook niet de fraaie wandversieringen vergeten worden in de laatst gebouwde leshuizen. Ook als beeldend kunstenaar is Kees actief. Op zijn website zijn zijn fraaie schilderijen te zien en ik ben benieuwd wat er na Kees’ pensioen nog bij gaat komen. In de loop der jaren heeft Kees ook zijn waardevolle medewerking verleend aan de vele grote teken- en schilderprojecten waarmee de KSE naar buiten trad. Het idee voor ‘Van Gogh langs de weg’ om in het Van Goghjaar 1990 grote billboards langs de A 58 te plaatsen kwam uit zijn koker.
Je zult begrijpen dat dit overzicht verre van volledig is en dat de foto’s hieronder mèt de links slechts een topje van de ijsberg zijn van wat Kees allemaal voor de sectie tekenen, de KSE èn voor mij persoonlijk betekend heeft. Toch hoop ik je een beetje een beeld geschetst te hebben van deze goede collega, maar vooral dierbare vriend.
Beste Kees, ik hoop dat je nog vele gezonde jaren mag genieten van je KSE-loos bestaan en dat je als beeldend kunstenaar weer volop verder zult gaan in je ontwikkelingen!
Lees hier wat er in BN/DeStem stond en in de Etten-Leurse Bode over het afscheid van deze vijf collega’s.