‘Ik ben Chantal van Heeswijk’

Met tips ben ik altijd blij: zo mailde me onlangs mijn oud leerling Brigitte/Brik Buiteman (Vwo met tekenen en deelnemer aan het tunnelproject in 1986) dat (eveneens) oud-KSE-leerling Chantal van Heeswijk onlangs een nieuw boek het licht heeft doen zien en ze vroeg zich af of het niet leuk zou zijn om daar op mijn blog aandacht aan te besteden.

Dat wil ik natuurlijk best graag, dus ik had haar beloofd enige research daarvoor te gaan doen en ben nu dus inmiddels al enkele weken ademloos door Chantals zeer uitgebreide website met de toepasselijke naam ‘Ik ben Chantal van Heeswijk’ aan het dwalen. Ik kom daarbij steeds weer nieuwe verrassingen tegen. Wat een schitterende carrière heeft zij in de loop der jaren opgebouwd!  Ik weet nog dat Chantals tijd op de KSE in de jaren 80 door haar dyslexie niet altijd even makkelijk geweest is, temeer omdat in die tijd het begrip dyslexie nog niet al te bekend was, ook niet bij sommige van haar docenten. Ook herinner ik me hoe haar moeder Jeanine zich toen buitengewoon ingespannen heeft om daar verandering in te brengen. En hoe knap is het dan dat zij haar dyslexie zo naar haar hand heeft weten te zetten!

Als kind had Chantal door haar dyslexie een hekel aan tekst. Logisch. “Je moet eens gaan schrijven”, kreeg zij toen als tip. Dat leek haar uiteraard een heel slecht idee, maar toch is zij het gaan doen. Inmiddels heeft ze een grote liefde voor taal ontwikkeld en heeft zij  de dyslexie tot haar adagium gemaakt: ‘Dyslexie is voor mij: de dingen op een andere manier bekijken en benaderen, omdraaien, in spiegelbeeld schrijven, delen weglaten en ga zo maar door …’ 

Na op de KSE haar Mavodiploma behaald te hebben, ging Chantal naar het SISA in Antwerpen, het Stedelijk Instituut voor Sierkunsten en Ambachten ( 1991-1992) richting Plastische Kunsten en Fotografie.  Vervolgens ging zij door aan de Nimeto vakschool in Utrecht , richting Reclame en Presentatie Technieken (1992-1996) om tenslotte haar studieperiode aan The Design Academy Eindhoven af te ronden (1996-2000) richting Men and Living, waar zij daarna als coach, coördinator en docent van 2003 tot 2017 aan verbonden geweest is. Vanaf 2000 is Chantal begonnen aan haar praktijk als beeldend kunstenaar en vormgever in de breedste zin van het woord en actief op zeer veel artistieke terreinen! De lange en zeer gevarieerde reeks opleidingen èn haar geheel oorspronkelijke en altijd creatieve manier om tegen de dingen aan te kijken heeft geleid tot een rijk en veelzijdig kunstenaarschap.

Afstudeerproject Dyslectische meubelen

Afstudeerproject Dyslectische meubelen

Afstudeerproject Dyslectische meubelen

Afstudeerproject Dyslectische meubelen

Afstudeerproject Dyslectische meubelen

Terug naar waar het hier om begonnen was: Chantals schitterende nieuwe boekwerk ‘Woorden van papier’.
Zonder vooropgezet plan laat Chantal zich leiden door haar arm, haar hand, het materiaal en de gedachten en indrukken die zij dagelijks opdoet. Het boek is gevuld met op deze wijze recent tot stand gekomen  werk in de inmiddels onmiskenbare ‘Chantal- stijl’.  Meestal zijn het reflecties op het leven van alledag met thema’s als liefde en dood, maar ook dagelijkse beslommeringen zoals eten, kinderen en de wekker, dan weer poëtisch, dan weer humoristisch.

Cover

Een blik in het boek

Een blik in het boek

Een blik in het boek

Een blik in het boek

Een blik in het boek

In het filmpje hieronder bladert Chantal door haar nieuwe boek en vertelt er wat over!

Toeval bestaat niet. Ik was al een week of twee bezig met research voor dit blog, toen op donderdag 24 juni jl. bij mijn lijfblad de Volkskrant de bijlage ‘De Kunstbode’ zat met een mooi artikel over Chantal en haar werk, waarin zij vertelt hoe zij haar ‘coronatijd’ besteed heeft. Het artikel met foto tref je hieronder integraal aan.