Vorige week maandag ( 7 juni 2021) hoorde ik dat schrijver A.L.Snijders, de uitvinder van het zeer korte verhaal terwijl hij aan het werk was aan zijn computer, ‘in het harnas’ aan een hartstilstand overleden was.
Uit een contact op Messenger wat ik onlangs had met mijn oud-leerling Chantal Rens en uit de berichten op haar Facebookpagina , ontdekte ik dat zij samenwerkte met deze schrijver en de illustraties, bestaande uit collages van haar hand, in zijn laatste in april jl. verschenen verhalenbundel ‘Tat Tvam Asi’ verzorgd had. Deze titel stamt uit het Sanskriet en betekent ‘Dat ben jij’. Deze bundel èn de illustraties van Chantal kregen lovende kritieken bij de verschijning.
Hieronder zie je, behalve de fraaie boekcover enkele voorbeelden van deze illustraties.
Chantal heeft bij mij in schooljaar 1997-1998 met tekenen in het pakket eindexamen Havo gedaan. Ze slaagde toen met voortreffelijke cijfers (een 7.9 voor het Centraal Schriftelijk Kunstgeschiedenis, en een 8.9 voor haar schoolexamens voor praktijkwerk). Afgerond werd dat dus een 8, maar wat had ik haar graag die 9 waar ze zo dichtbij zat gegund. Bij dat praktijkwerk hoorde ook de door Chantal ontworpen serie postzegels die je hieronder ziet. Over deze opdracht en de trip naar Ierland in het verlengde daarvan lees je hier en hier.
Voor mij was het destijds al in een vroeg stadium duidelijk: dit talent moet op de kunstacademie verder tot wasdom komen, maar dat bleek nog een heel probleem. Bescheiden als Chantal was, en toen nog erg onzeker over haar talenten, is nog lang getwijfeld over deze stap, temeer omdat haar ouders ook typen waren van ‘doe maar gewoon, doe je al gek genoeg’. Gelukkig heeft zij uiteindelijk gekozen voor de Academie voor Beeldende Vorming in Tilburg, waar ze bij haar afstuderen in 2002 haar talent bevestigd zag door de toekenning van de Pont Atelier Prijs en de Stimuleringsprijs Beeldende Kunst van de Gemeente Tilburg die haar in staat stelden te gaan voor het kunstenaarschap wat zij voor ogen had.
De collagebeelden die Chantal maakt, zijn soms hilarisch en absurd, dan weer dromerig, maar brengen ons steeds in een nieuwe werkelijkheid, zoals in haar recente uitgave ‘That’s when walls are thin’: de collages bestaan uit foto’s die op zich duidelijk herkenbaar zijn, maar kunnen geen directe referenties oproepen aan situaties en zaken die we al kennen. Haar analoge knip-en-plakcollages laten ons in een soort parallel universum kijken waarin de wisselwerking van de ruimte rond mensen, dieren, dingen en landschappen enigszins anders is dan we gewend zijn. De met lijm en schaar vervaardigde collages van Chantal, met hun gescheurde en wat schokkerig verlijmde elementen lijken te refereren aan een nabij verleden: de foto’s zijn afkomstig uit bladen uit de jaren 50 zoals Eva, Beatrijs, oude Libelles of de Katholieke Illustratie maar de afstand in tijd lijkt vooral te dienen als herinnering aan het feit dat niets ooit perfect was en dat ook nooit zal zijn…
Chantal heeft inmiddels met haar werk nationaal en internationaal exposities gehad en publiek bereikt tot in de VS en Japan zoals je hier kunt lezen. Veel van haar werk is te vinden op haar website en haar Instagrampagina. Van harte aanbevolen.
Wat ben ik trots om èven dit buitengewone talent onder mijn hoede te mogen hebben gehad!