Nooit gedacht dit nog eens mee te zullen maken: opgescheept te zitten met een virus wat alles en iedereen bedreigt en waar we nog steeds geen passend antwoord op hebben, ondanks de ’17 miljoen zelf benoemde virologen en economen’ die allemaal op verschillende gronden menen te moeten doen wat voor hen het beste is in deze nog nooit vertoonde omstandigheden.
Zo gaan we nu dus de herfstvakantie in met, om in de juiste sfeer te komen, wat herfstschilderijen van tweedeklassers, in 1974 gemaakt bij mijn oude vriend en collega Jan van den Brink. Jan wilde zijn leerlingen laten ervaren wat dat kan zijn: lekker schilderen. ‘Huis in een herfstbos’ was de titel van de opdracht, als ik me goed herinner. Niet 100 meter klodderen achter grote motoren, ook niet pielen op de vierkante centimeter, maar weloverwogen en bedachtzaam met je wat grove Lyonse kwasten en op een beetje behoorlijk formaat 200 grams zwaar tekenpapier met vegen en toetsen je herfstkleuren wegzetten, en zodanig mengen dat de kleuren verlopen van helder op de voorgrond naar waziger en blauwachtiger op de achtergrond, zodat er diepte-effect ontstaat. Ik denk dat je mag spreken van een geslaagde opdracht, zo te zien aan deze kleine selectie uit de grote hoeveelheid werk die na voltooiing de prikborden in Jans lokaal opluisterde, zo weet ik nog.
De zorgen die we in die jaren zeventig hadden waren natuurlijk evengoed reëel maar er was niet zo’n alles overheersende dreiging steeds op de achtergrond aanwezig die ons leven zo direct beïnvloedde als nu. Ook het onderwijs heeft daarvan te lijden: tegen elke prijs moet nù, in tegenstelling tot bij de eerste golf, met of zonder wettelijk verplichte mondkapjes, het onderwijs persé doorgaan, ook als verder heel Nederland straks weer in een ‘beperkte lockdown’ is. Docent economie en lerarenopleider Ton van Haperen schreef in de Volkskrant van 29 september jl. dit alarmerend opiniestuk met de titel ‘Scholen worden de verpleeghuizen van de tweede golf‘. Ik hoop dat hij ongelijk heeft, maar ik vrees het ergste. Op mijn oude school, de KSE, lijkt voorshands de schade mee te vallen en zie ik een slagvaardig management aan het werk dat probeert op allerlei mogelijke manieren het onderwijs in goede banen te blijven leiden. Als ik dit schrijf zijn op de hele scholengemeenschap met zo’n 2500 leerlingen en 200 medewerkers nog slechts drie collega’s en 16 leerlingen met corona besmet getest in de afgelopen vijf weken.
Omdat ik er zelf niks zinnigs aan weet toe te voegen waar een ander wat aan kan hebben beperk ik me hier maar tot het volgende:
Allemaal een mooie rustige herfstvakantie.
Blijf gezond en bezorgd om elkaar, houdt sowieso de anderhalve meter, en zet in openbare ruimtes wat vaker een vers mondkapje op, en denk daarbij maar aan het uiterst originele advies waarmee de Gemeente Waalwijk onlangs kwam.
Behandel je mondkapje als je onderbroek:
Leen ‘m niet van andere personen
Laat ‘m niet zakken in het bijzijn van anderen
Gebruik elke dag een schone en raak ‘m niet steeds aan met je handen
Gooi ‘m weg wanneer er gaten in zitten en zorg dat alles bedekt blijft.
Wind en weder dienende ben ik weer terug met nieuwe blogberichten op maandag 26 oktober a.s.
Graag tot dan!