Onlangs vertelde ik in dit blog hoe dezer dagen vanuit het Rijksmuseum in Amsterdam een levensgrote reproductie naar Kloostergaard, een van de woon- en zorglocaties van Avoord, gelegen op het terrein grenzend aan ons huis, zou komen. In datzelfde verhaal kon ik trots melden gevraagd te zijn een aantal keren een inleiding daarbij te mogen verzorgen.
Helaas gooide een verkoudheid in het weekeinde voorafgaand aan de opening roet in het eten: schorre stem, een loopneus, normaal niet iets om je druk over te maken, maar wèl helaas vandaag de dag…..
Gelukkig kon ik maandag al terecht voor een coronatest op de laatste dag van de teststraat in Breda, en wist ik 48 uur later dat het inderdaad maar een verkoudheid was. Wat een opluchting! Maar het leek me wel beter (met spijt in het hart) de opening op 3 september te skippen. Gelukkig was vrijdag jl. het snotterleed geleden en ging het met mijn stem ook weer wat beter, zodat ik hoop begin volgende week present te kunnen zijn om mijn verhaal te doen bij de geplande bijeenkomsten.
Omdat ik reuze nieuwsgierig was naar deze expositie bij de buren, ben ik vrijdagochtend even die kant op gefietst om alvast een kijkje te nemen. Bij aankomst stond mijn beste collega Ellis Learbuch bij de ingang op haar Vwo4 klas te wachten. Zij had dat moment afgesproken om met haar leerlingen de expositie te bezoeken. Ik vond het erg leuk Ellis weer te zien na de vakantie en was blij te horen dat zij en de andere collega’s hun (gelukkig ruime) tekenlokalen op de KSE zò hadden weten in te richten dat zij redelijk onbekommerd les konden geven.
Voor de leerlingen was dit natuurlijk een buitenkansje omdat er behalve de Nachtwacht nog meer werk van Rembrandt, gereproduceerd op ware grootte, te zien was. Met een enthousiast verhaal heeft Ellis haar leerlingen dan ook weten in te wijden in de wereld van Rembrandt.
Hieronder wat foto’s van deze ochtend. Wil je meer weten en zien van de opening op 3 september? Lees dan hier het uitgebreide verslag met foto’s uit de Internetbode!