Het valt niet altijd mee om leerlingen uit te leggen waarom ook abstracte kunst zijn waarde kan hebben. Reacties zoals ‘dat kan mijn kleine broertje (of een debiele chimpansee, of vul verder zelf maar in) ook’, liggen op de loer.
Toch stellen mijn KSE-collega’s Dave Roelands en Richard Rokx (net als ondergetekende destijds) elke keer weer opnieuw alles in het werk om leerlingen van de derde klassen letterlijk stapje voor stapje te laten ervaren hoe een spel van kleur, lijn en vorm zonder persé iets herkenbaars te moeten voorstellen, toch zijn waarde kan hebben.
Bij deze voor Mavo-3 bestemde opdracht is het startpunt een realistische duidelijk herkenbare voorstelling in zwart wit n.a.v. een foto. Omdat het uitgangspunt vaak een kleurenfoto is, vormt de ‘vertaling’ in grijstinten natuurlijk ook al een stap in het abstraheringsproces. In de tweede fase dient de eerste voorstelling gestileerd in kleur weergegeven te worden. Deze vereenvoudiging, waarbij details weggelaten worden en de nadruk valt op de belangrijkste vormen is natuurlijk alweer een stukje verder af van het realisme en herkenbare, en de kleur speelt daarbij natuurlijk ook een rol.
Bij de laatste stap mag je tenslotte je eigen abstracte compositie maken, eventueel door in te zoomen op een detail uit stap 2, verder met kleur en (mogelijk door de leerling toe te voegen) vormen, en verschuivingen daarvan, zoals in de voorbeelden hieronder te zien is. Binnenkort meer van dit soort werk, maar dan hoe deze opdracht aangepakt wordt op Havo en Vwo 3.
Van Realistisch naar abstract
Van Realistisch naar abstract
Van Realistisch naar abstract
Van Realistisch naar abstract
Van Realistisch naar abstract
Van Realistisch naar abstract
Van Realistisch naar abstract
Van Realistisch naar abstract
Van Realistisch naar abstract
Van Realistisch naar abstract
Van Realistisch naar abstract
Van Realistisch naar abstract
Van Realistisch naar abstract
Van realistisch naar abstract
Van realistisch naar abstract
Van realistisch naar abstract
Van Realistisch naar abstract
