Zoals in de laatste aflevering voor de herfstvakantie beloofd in het eerste deel van dit billboardverhaal uit 1990, hierbij de tweede reeks, bestaande uit vier werkstukken en te zien destijds als je richting Breda reed.  Het betreft allemaal werkstukken van Vincent die gemaakt zijn in 1888 wanneer hij uit Parijs vertrekt en neerstrijkt in de Provence.

De serie begint met een zelfportret als schilder  met palet en penselen in de hand achter een doek op een schildersezel.    Dit schilderij was het laatste werk dat Van Gogh in Parijs maakte. De stad had hem geestelijk en lichamelijk uitgeput. Aan zijn zus Wil beschreef hij hoe hij zichzelf had afgebeeld: ‘rimpels in voorhoofd en om den mond, stijf houterig, een zeer rooden baard, vrij ongeredderd en triest’. Vincent maakt dit zelfportret in december 1887 – februari 1888 en de afmetingen zijn 65.1 cm x 50 cm. Het is te bewonderen in het Van Gogh Museum in Amsterdam (Vincent van Gogh Stichting).

Het oprichten van het billboard is door een fotograaf van het ANP gefotografeerd en is in diverse landelijke kranten verschenen waaronder de Volkskrant en het Utrechts Nieuwsblad.

Zelfportret als schilder

Het uitgangspunt: Zelfportret als schilder, 1887/1888

Alle billboards van deze zijde op een rijtje

Alle billboards van deze zijde op een rijtje langs de weg

Zelfportret als schilder

Zelfportret als schilder als billboard

Volkskrant

Foto in de Volkskrant

Utrechts Nieuwsblad

Foto in het Utrechts Nieuwsblad

Het tweede werk richting Breda is gemaakt n.a.v. het schilderij ‘Brug te Arles, Pont de Langlois’, uit 1888. De afmetingen van het origineel zijn 53,4 x 64, het is olieverf op doek en deze brug is te zien in Museum Kröller Müller  in Otterlo.

Na een verblijf van bijna twee jaar in Parijs heeft Vincent van Gogh aan het begin van 1888 genoeg van de stad. Hij wil weer terug naar het platteland.

Van bevriende kunstenaars hoort hij over het zuiden van Frankrijk, ‘het land van de blauwe tonen en vrolijke kleuren’, en hij besluit dat zijn volgende bestemming de Provence zal zijn. Het blijkt een goede keuze: ‘Nooit heb ik zo’n geluk gehad, de natuur is hier uitzonderlijk mooi. Alles en overal. De hemelkoepel is van een wondermooi blauw, de zon heeft stralen van bleekzwavelgeel en het is zacht en vriendelijk als de combinatie van hemelsblauwe en gele tinten bij Vermeer van Delft.’

Al vrij snel na aankomst in Arles maakt Van Gogh verschillende versies van de ophaalbrug iets ten zuiden van de stad: vier schilderijen, twee tekeningen, een aquarel en een schets.

Brug te Arles

Brug te Arles

Het billboard

Het billboard

De brug te Arles met daarnaast twee andere werken

De brug te Arles met daarnaast twee andere werken

Op het derde billboard is ‘Caféterras bij nacht’ te zien. Het origineel hangt in het  Kröller-Müller Museum  in Otterlo en meet 81 × 65,5 cm.  Van Gogh bracht zijn nieuwe impressies over het zuiden van Frankrijk naar voren op dit schilderij van een caféterras in Arles, dat nog steeds bestaat en nu Café van Gogh heet.

De stijl van het schilderij is typisch Van Gogh met warme kleuren en perspectief.Nadat hij het had geschilderd, schreef Van Gogh enthousiast in een brief aan zijn zus: ‘Ik ben bezig met een nieuw schilderij van een café bij nacht.

Op het terras zijn kleine personen van drinkende mensen. Een grote gele lantaarn verlicht het terras, de straat heeft paarse tinten. De gevels van de huizen en een blauwe lucht met sterren en met een groene boom.

Het is een nachtschilderij geworden zonder zwart maar met blauw en paars en groen en felle groene tinten en citroengeel.

Ik vind het heerlijk om dit gelijk op de plaats te schilderen. Normaal maak ik eerst een tekening of schets maar nu wilde ik het meteen schilderen.’

Het uitgangspunt: Cafe terras bij nacht

Het uitgangspunt: Café terras bij nacht

Het terras als billboard

Het terras als billboard

Leerlingen bij de billboards in Dagblad De Stem

Leerlingen bij de billboards in Dagblad De Stem

Het vierde en laatste billboard aan deze kant toont een interpretatie van vissersboten op het strand van Les Saintes Maries de la Mer. In juni 1888 schilderde Vincent dit doek in Arles. Enig idee waarom deze vissersbootjes een beetje onwerkelijk overkomen? Vergeleken met het oneffen zandstrand zijn ze eigenlijk te tweedimensionaal vormgegeven.

Ze bestaan uit egale kleurvlakken, die zijn ingevuld binnen stevige contourlijnen. Ook werpen de bootjes geen schaduwen op het zand. Het schilderij meet 65 x 81,5cm en hangt in het Van Goghmuseum (Vincent van Gogh Stichting) in Amsterdam.

Het uitgangspunt: Vissersboten op het strand van Les Saintes Maries de la Mer

Het uitgangspunt: Vissersboten op het strand van Les Saintes Maries de la Mer

De vissersboten als Billboard

De vissersboten als billboard

De bootjes van onderaf gefotografeerd

De bootjes van onderaf gefotografeerd

De bootjesbillboard in aanbouw

Het bootjesbillboard in aanbouw in de Leeuwarder Krant

Alle billboards aan deze kant op een rijtje

Alle billboards aan deze kant op een rijtje

Reacties op “Van Gogh langs de weg: Van Roosendaal naar Breda”

Er zijn nog geen reacties geplaatst op dit artikel.
Wil je zelf reageren? Dat kan onder “Zelf reageren”.

Deel dit artikel!

Vond je dit een leuk artikel? Deel het op Facebook, LinkedIn of een ander social media kanaal!

Zelf reageren