Koninklijke KSE werkstukken uit heden, van Romy, en verleden, van Dimphy

Aan het begin van dit nieuwe schooljaar graag aandacht voor een opdracht van vorig jaar: collega Michiel Eikenaar heeft in zijn examengroep het talent Romy Gommers, waarover ik al eerder hier bericht heb, onder zijn hoede.

Zij maakte voor een opdracht aan VWO4, waarbij je twee verschillende kunststromingen uit de kunstgeschiedenis moest combineren, dit prachtig werkstuk. Enerzijds blijft zij trouw aan haar grote liefde voor het detail, die in vorige blogs al uitgebreid aan de orden kwam, anderzijds gaat zij ook het betere schilderwerk niet uit de weg!

Het mooie van Romy’s werk is dat zij niet steeds bij haar supergedetailleerde stokpaardjes uit het verleden gebleven is, maar, o.a. ook door de lessen van Michiel nieuwe lagen in haar talent weet aan te boren.

Hieronder een aantal beelden van de diverse stadia en uitgangspunten van deze opdracht waarbij Romy koos enerzijds voor de 18e-eeuwse rococostijl van de Zweedse schilder Martin van Meytens, te zien in het portret van Marie-Antoinette (1755-1793), op het schilderij hieronder voor hem poserend op 12-jarige leeftijd, anderzijds voor het ‘naïeve’ schilderwerk van ‘le douanier’ Rousseau (1844-1910).

Een best wel onverwachte combinatie van stijlen die echter wonderwel blijkt te werken. Romy is met een scherp gepunt potlood helemaal los gegaan op de jurk, heeft heel goed gekeken naar de stoelleuning, de strikjes, de sieraden en de accessoires op het schilderij en er vervolgens op de haar bekende zeer gedetailleerde wijze van tekenen haar eigen draai aan gegeven.

De bladeren en de bloemen op de achtergrond lijken ook zomaar afkomstig uit een schilderij van Rousseau. Deze kunstenaar, die tijdens zijn leven nog nooit een echt oerwoud gezien had, creëerde zijn eigen fantasie jungles met uitvergrootte tuin- of kamerplant bladeren in de mooiste tinten groen.

Romy heeft heel goed gekeken naar zijn werken en het valt op hoe mooi deze bladeren met hun fraai geschilderde kleurvlakken van de ene kant contrasteren met het minutieus getekende figuurtje met al die details, maar van de andere kant daarbij totaal niet storend werken op het totaal. Tussen het gebladerte zijn zelfs de loerende oplichtende ogen van een wild dier te zien!

Deze opdracht is natuurlijk weer een heel mooi voorbeeld van hoe je theorie (kunstgeschiedenis/kunstbeschouwing) en praktijk (tekenen, schilderen) in een opdracht met elkaar kunt combineren. Leerlingen worden bovendien aangezet met hun al aanwezige kennis in boeken of online de kunstgeschiedenis in te duiken om te kijken wat er van hun gading is voor deze opdracht.

30 jaar eerder (in 1987 als ik me niet vergis) maakte oud-leerling Dimphy van den Berg ook iets dergelijks met als opdracht ‘Mezelf gekroond’, n.a.v. een staatsieportret van Napoleon uit 1804 door Francois Gerard. Ook in Dimphy’s werk veel liefde voor detail en technisch fraai schilderwerk!