Een goed lijkend portret tekenen is en blijft een hele opgave. Naast de nodige uitleg over de anatomie van het gezicht, licht en schaduw en de plastische consequenties van dat alles, moet je natuurlijk ook proberen een invalshoek te vinden die voor de leerlingen zo’n opdracht aantrekkelijk maakt.
Bij mijn collega’s Dave Roelands en Elaine Meys zijn door de tweedeklassers van Havo en Vwo, zo rond 2012-2014, portretten gemaakt met als thema ‘Opsporing verzocht’ of, zoals ze vroeger in het Wilde Westen zeiden: ‘Wanted’. Uitgangspunten zijn foto’s van beroemdheden of foto’s van de leerlingen zelf.
Om zo’n opsporingsaffiche er echt authentiek uit te laten zien mag men met potlood, vegen, gummen, scheuren, kreukelen (niet tè veel!) of met andere middelen proberen het werkstuk er zo verouderd ‘authentiek’ mogelijk uit te laten zien.
Uiteraard is van tevoren uitgebreid van alles verteld over verhoudingen, licht en schaduw, vorm en plasticiteit met onderstaande resultaten als gevolg! Over deze instructie is hier in een eerdere aflevering over portrettekenen meer te vinden.
