Peter Pontiac, ervaringskunstenaar (1951-2015)

“Hij tekende wat hij meemaakte, hij maakte mee wat hij tekende…” Toen ik gisteren, 22 januari, de krant opensloeg las ik dat ie overleden was. Peter Pontiac, de absolute numero uno in de toptien van mijn favoriete tekenaars.

In oktober 1970 zat ik op de Kunstacademie, toen nog gevestigd in de Tivolistraat in Tilburg. Als we een tussenuur hadden wandelde ik met mijn kameraden de stad in en hadden we zo een paar winkels die we aandeden om te kijken of er wat van onze gading was. Eèn van die winkels was Boekhandel Gianotten. Daar vond ik het boek ‘Gung-Ho, a history of underground comics’.

Het betrof een verzameling z.g. undergroundcomics uit de VS, waaronder veel werk van Robert Crumb, de meester van dit genre. Bij het afrekenen keek de verkoper me aan of ik een gevaarlijke perverseling was en vroeg me wat me bezielde dit boekwerkje aan te schaffen. Ik weet niet meer wat ik geantwoord heb maar was vanaf die dag verkocht en verslingerd aan dit obscure hoekje van de stripcultuur. Dat werd alleen maar erger toen ik wat later kennis maakte met het Nederlandse periodiekje ‘Tante Leny presenteert’. Daarin zag ik voor het eerst werk van Peter Pollman aka Peter Pontiac.

Zijn werk en wijze van tekenen zou ik vanaf dat moment blijven volgen. Ik denk dat zijn liefde voor het detail en zijn ‘horror vacui’ mij zeer aanspraken. Had ik zelf ook last van toentertijd, zie de Pink Floyd tekening hieronder uit die tijd n.a.v. het free concert in het Amsterdamse Bos door o.a. deze band.

Ook op mijn leerlingen heb ik geprobeerd wat van die bewondering voor deze tekenaar over te brengen. Toen in 2011 Pontiac exposeerde in Breda ben ik daar met mijn leerlingen naar toe geweest. Hier vind je het verslag van dat tochtje en de opdracht die we naar aanleiding van dat bezoek gemaakt hebben.

In de Volkskrant van 22 januari 2015 wordt uitgebreid stilgestaan bij dit overlijden. Rijk geïllustreerde artikelen met zijn levensloop, zijn laatste interview en een herinnering aan Peter Pontiac van zijn broer, Volkskrant striprecensent Joost Pollmann, zijn in het kunstkatern te vinden. En terecht. Hij laat groots werk na.