Een uitspraak van Tiny van den Dungen, de eerste KSE-rector voor wie ik mocht werken: ‘Als er niet over je geluld wordt ben je dood’. En zo is het maar net. Als docent sta je nu eenmaal vaak in het zonnetje en ga je natuurlijk regelmatig over de tong, zeker als je, net als ik, er een nogal ‘flamboyante’ manier van les geven op na hield.
In de jaren dat ik voor de klas stond heb ik eigenlijk, een enkele uitzondering daar gelaten, nooit ordeproblemen gehad. Van mijn goede didactiek docent Toon Gerritse had ik geleerd ‘Speel de milde bruut’, Al zal deze wijze van werken niet voor iedereen weggelegd zijn, mij was ie op het lijf geschreven.
Al snel stond ik bekend om mijn steeds wisselend zelf verzonnen scheldwoordenarsenaal, waarmee ik stouteriken vaak tot groot genoegen van de rest van de klas om de oren sloeg. Mocht er ècht corrigerend opgetreden moeten worden dan was het ook zaak om zoiets zodanig creatief op te lossen dat men het de volgende keer wel uit zijn hoofd zou laten en het desondanks niet te diepe wonden zou slaan.
Uit verhalen die mij ter ore kwamen bij reünies bleek dat ik vaak daarin wonderwel geslaagd was. Uiteraard heeft deze werkwijze me ook bijnamen opgeleverd. Behalve als ‘Jáánse van Tjikkene‘ stond ik in Etten-Leur ook al snel bekend als Loekie de Leeuw. In 1972 was het TV-debuut van Loekie. Het onhandige rossige leeuwtje met als catchphrase “Asjemenou” was tot 2004 te zien tijdens reclameblokken op de publieke zenders.
Een andere bijnaam, waarschijnlijk te danken aan mijn streven me te profileren als de hierboven beschreven ‘milde bruut’ gecombineerd met mijn uitgebreide rode haardos, leverde me de bijnaam ‘Red Rambo’ op, geïnspireerd op het beroemde personage van Sylvester Stallone. Toen een guit een keer een sticker met een duivelskop met als onderschrift ‘Red devil’ op de deur van mijn tekenlokaal geplakt had, was dàt prompt mijn nieuwe bijnaam en ik ben, vanwege mijn lange haar, een tijdlang bekend geweest onder de naam Jezus Jansen. Over uitersten gesproken!
Hieronder een destijds voor mij mooie verrassing: in het roemruchte schoolblad ‘Het Slurfje’ verscheen in 1976 de strip ‘FC Avondrood, water in de sloot’, geschreven en getekend door leerling Jan Vermeeren. Een ervaringsdeskundige dus….. De strip heeft meerdere hilarische afleveringen mogen beleven met mijn persoontje als hoofdfiguur en eindigde uiteindelijk met een overlijdensadvertentie waarin gesuggereerd werd dat ondergetekende een rigoureus einde gemaakt had aan de strip en zijn maker. Hieronder de allereerste aflevering en de desbetreffende ‘rouwadvertentie’!
In 1986 mocht ik figureren in een andere strip, gemaakt n.a.v. het grote tunnelschilderproject waaraan in dit blog hier, hier, hier en hier al uitgebreid aandacht besteed is.
Verder nog een beeld uit een strip uit 1980, geschreven en getekend door (toen nog) leerling Ad Thijs. Later zou Ad een KSE-collega Levensbeschouwing worden. Hij schetst in zijn strip een bejaardenhuis waar ik als bezigheidstherapeut een rol mag vervullen!
Toen ik in oktober 2012 afscheid nam van de KSE werd ik door mijn lieve collega’s uitgeluid met o.a. dit stop-motion filmpje waarin de boven beschreven wijze van les geven ook aan de orde kwam.
Ter afsluiting hieronder dat filmpje: