Uiteraard heb ik regelmatig mijn leerlingen (zelf)portretten laten tekenen. Dat deed ik via de stap voor stap methode, waarbij ik probeerde de leerlingen steeds er op te wijzen het grote geheel niet uit het oog te verliezen en niet te snel te focussen op allerlei details.
Via bordschetsen waarin ik de bouw van het gezicht in grote lijnen probeerde uit te leggen en waarbij ik wees op de samenhang tussen ogen, neus. mond, kin en wangen besteedde ik aandacht aan de vorm en plasticiteit van elk onderdeel. Mijnheer Liesker, mijn docent kop en figuur op de Academie in Tilburg zei het al: “Het gezicht is een maanlandschap vol kraters, heuvels en bergen en met licht en schaduw moet je dat proberen te laten zien”.
En dat klopt eigenlijk wel! Hieronder wat voorbeelden van de instructietekeningen die ik ter inleiding op het bord zette en waarvan de leerlingen een aantal moesten naschetsen als houvast bij het eigenlijke werk. De instructietekeningen die ik hieronder laat zien, heb ik gemaakt voor de ‘Art Course’ in de winnende ThinkQuestwedstrijd ‘Van Gogh at Etten’ . Verder staan de verschillende houdingen , waarin een portret afgebeeld kan worden ook op het programma: en face, en profil en van driekwart.
In de loop der jaren heb ik zowel op onderbouw als bovenbouw steeds naar varianten gezocht om het thema portret een zekere meerwaarde te geven om be Art Course halve het studieus werken ook de fantasie te prikkelen.
Het studieus benaderen van het onderwerp door naar de waarneming te werken ontbrak echter, zowel op onder- als op bovenbouw nooit. Hieronder een aantal voorbeelden van deze benaderingswijze uit de zeventiger en tachtiger jaren van de vorige eeuw.
Werk van brugklassers (gemaakt bij collega Pieter de Jong en bij mij in de les:
Bovenbouwwerk vanuit verschillende thema’s en invalshoeken maar steeds met het portret centraal!