Soms krijg je een klas voor je neus waarmee het gewoon ‘klikt’ en waarmee je kunt lezen en schrijven. Zo’n klas was Ath.4IV. In 1976 zag ik dit vrolijk gezelschap voor het eerst in mijn lokaal verschijnen en sindsdien hebben we, zolang deze leerlingen op de KSE zaten, erg leuke dingen ondernomen samen. Mentor van deze groep was Ine Corsten, toen docent biologie en thans bovendien plaatsvervangend rector.
Tevens was zij tijdens mijn laatste jaren op de KSE mijn vertrouwde gespreksfunctionaris en mijn vaste aanspreekpunt bij de directie, als er weer eens wat geregeld moest worden.
Als we destijds over Ath.4IV spraken hadden Ine en ik het altijd over ‘ons leuke klasje’. Toen ik door had wat een ontzettend aardige groep dat was, en ontdekte dat er veel inhoud en talent aanwezig was, heb ik met deze groep een animatiefilm gemaakt. Een van die vierde klassers, Wim Cornelissen, was destijds een verwoed Super-8 filmer. Wim zat op het internaat van de Broeders en beschikte over een Super 8 filmcamera met alles erop en eraan.
Het leek hem erg leuk om samen met zijn klasgenoten een animatiefilm te maken. Omdat in de lessen Nederlands dit boek waarschijnlijk net behandeld was kozen we ervoor een aangepaste versie te maken van ‘Het grote gebeuren‘ van Belcampo. In het boek van Belcampo speelt de gebeurtenis zich af in zijn woonplaats Rijssen, wij kozen natuurlijk voor Etten-Leur als plaats van handeling. Nadat iedereen zich nog eens verdiept had in het boek werd er een script geschreven, kreeg iedereen een tekentaak en werd er eerst intensief gewerkt aan achtergronden en figuren.
Werken aan de animatiefilm 1
Werken aan de animatiefilm 2
Werken aan de animatiefilm 3
Toen dit werk na een viertal lessen gedaan was kon er gefilmd worden. In een berging tussen twee muzieklokalen werd een vaste opstelling gemaakt, bestaande uit een plaat stevig tempex waarop gemakkelijk de decors en acteurs gelegd of gespeld konden worden, de camera op statief en de belichting.
Op vrije zaterdagen werden de opnamen gemaakt. Daarbij hebben Wim, die met een ontspanner aan een draadje beeldje voor beeldje filmde, en bij tourbeurt steeds twee vrijwilligers die ervoor zorgden dat elke keer de figuurtjes een stukje werden opgeschoven, heel veel werk verzet. Het hele verhaal met alle scènes werd volgens de lijn van het verhaal opgenomen.
Na enkele weken hard werken konden de filmpjes opgestuurd worden naar de centrale om ontwikkeld te worden (zo ging dat in die tijd). Wim sloeg daarna met het ontwikkelde materiaal aan het monteren en zette er het geluid achter. Nadat de film voltooid was wilden we natuurlijk dat zoveel mogelijk leerlingen het eindresultaat zouden zien. Daarom werd er een èchte gala-première avond georganiseerd met rode loper,iedereen op chique, spuitwijn, een ‘Oscaruitreiking’, en natuurlijk de officiële première van deze onvolprezen rolprent.
Poster premiere door Cor van Gastel
Premiere avond met links Wim
Drie op een rij
Op de achtergrond de voor de film gebruikte tekeningen
Enkele heren in een bepaald stadium
premiere avond
Samen met deze klas heb ik nog veel leuke dingen mogen ondernemen: we zijn het jaar daarop nog wezen wadlopen ( samen met Ine en haar man), hebben een hele leuke excursie gemaakt naar Museum Kröller-Muller waar we in het beeldenpark ter plekke nog spontaan een tijdelijke installatie verzorgd hebben van ons schoeisel en als klap op de vuurpijl verraste dit lieve klasje me op mijn bruiloft in oktober 1977 door met de hele klas op de receptie te verschijnen voorzien van een filmprojector en projectiescherm met als kadootje een animatiefilm die ter plekke vertoond werd en hieronder te bekijken is. Bedenk bij het zien van de filmpjes dat alles handwerk was en dat ze gemaakt zijn in een tijd dat er nog geen sprake was van digitale video, pc’s of filmmontageprogramma’s!
wadlopen met Ath.4
wadlopen met Ath.4
In de beeldentuin van Kröller-Muller
Let op! Bij het filmpje hier onder zit géén geluid (dat werd destijds live verzorgd!).
Anja Klep reageerde via Facebookpagina ‘Je bent Etten-Leurenaar’:
Wat geweldig om dit terug te zien. Ik herinner me de gala-avond, het tekenen en het wadlopen nog wel. Maar hiervan foto’s terugzien is echt geweldig. Sjaak Jansen, dankjewel voor het delen. Leuk om jouw kant van het verhaal te lezen.
Els van Adrichem reageerde via Facebookpagina ‘Je bent Etten-Leurenaar’:
Leuk hoor, om al die bekenden weer terug te zien. Ik zat niet in deze klas, maar trok wel veel met ze op. Zo herinner ik me dat we eens naar Breda fietsten met een hele groep om op de thee te gaan bij Ine Corsten. Heerlijke tijd!
