Escherprijsvraag1998

Vanaf mijn middelbare schooltijd heb ik eigenlijk altijd al een gezonde hekel aan wiskunde gehad. Ik was er geen kei in op het gymnasium, maar wist, mede dankzij op dit gebied wat meer getalenteerde buurlieden toch meestal wel de schade voor meetkunde en algebra te beperken tot een vijf of een klein zesje. Op de academie was het ook nog niet gedaan met de exacte ellende: beschrijvende meetkunde en perspectiefleer vielen ons tijdens de MO-A studie ten deel, en omdat die vakken op redelijk pittig HTS-niveau gegeven werden, had ik daar nog een hele kluif aan.

Verder lezen