Degenen die mijn blog volgen weten dat ik af en toe ook wel eens wat laat zien van het werk van mijn kleindochter Britt. Zij zit thans (nog eventjes) in de tweede klas en heeft tekenen van mijn goede collega Kees Lauwen.
Een van de laatste opdrachten waaraan zij bij opa en oma aan de keukentafel heeft zitten werken was een opdracht waarbij je je moest voorstellen dat je over een aantal flatgebouwen en wolkenkrabbers vloog en daar van bovenaf op neerkeek. Best wel een lastige opdracht, want er komt perspectief bij kijken en vaak is dat een kwestie van ‘je snapt/ziet het’ en dan is het een kwestie van consequent de regeltjes toepassen, maar als je het niet ziet wordt het lastig, vooral omdat je je moet voorstellen dat het vluchtpunt of verdwijnpunt onder de grond ligt. Gelukkig ging het Britt redelijk goed af zoals op de foto’s te zien is.
Twee jaar geleden heeft collega Arno Roks voor zijn leerlingen een lesbrief gemaakt met daarin een soortgelijke opdracht, alleen keek je daarbij van onderen tegen de torenhoge gebouwen op en diende je het vluchtpunt hoog in de hemel te kiezen.
Overigens is de opdracht met hoge gebouwen en perspectief al eens een keer door mij aan derde klassers gegeven. In de collectie werk van Willemijn Baaijens-Steenkist die zij bewaard had zaten deze drie werkstukken uit 1996 die ze in VWO3 gemaakt heeft.
Hieronder een zestal werkstukken die conform Arno’s lesbrief tot stand gekomen zijn.
Collega Dave Roelands heeft er zijn leerlingen net weer even anders naar laten kijken:van boven dus, maar in wezen blijft het perspectief technisch dus precies hetzelfde.
Er zijn dus meerdere wegen die naar Rome leiden! Meer weten over en experimenteren met perspectief? Klik dan hier!