Driekoningenavond

In deze eerste post na de carnavalsvakantie nog even tijd voor nog meer verkleedpartijen bij het schooltoneel waar ik altijd met plezier aan meegedaan heb, hetzij als acteur ( nou ja….),  hetzij als decorontwerper en – schilder. Na een geslaagde eerste kennismaking met schooltoneel in 1974 op het Stedelijk Gymnasium in Den Bosch (Bassarus) maakte ik in 1975 kennis met de toneeltraditie op de Katholieke Scholengemeenschap Etten-Leur, die sterk bepaald werd in die jaren door collega maatschappijleer en toneelregisseur Ad Bierbooms.

Zoals uit eerdere berichten (Galileï, De wijze kater, Afscheidsrevue zuster Borremea) op dit blog al te concluderen viel: Bierbooms was een man die hield van een uitdaging. Hij koos zeker niet voor de gemakkelijkste stukken, vroeg veel van zijn spelers, eiste overgave en discipline, maar dit alles resulteerde wèl in uitstekende voorstellingen. Ik heb later (met name op het gebied van de decors) met veel plezier en voldoening met hem samen mogen werken gedurende een groot aantal jaren.

In 1975 werd het spiksplinternieuwe schoolgebouw van de KSE met haar leshuizen, drie gymzalen, een sporthal, een uitstekend toegeruste expressievleugel èn een aula met uitgebreide toneelfaciliteiten geopend. Zoals in die tijd (na de Aktie Tomaat in de zestiger jaren) gebruikelijk was met een speelkuil en een groot breed podium (wat helaas aan de ondiepe kant was en daardoor de decor mogelijkheden drastisch beperkte).  De voorstelling die ter gelegenheid van de opening werd opgevoerd was ‘Driekoningenavond’ van Shakespeare.

Het spel werd opgevoerd door een gezelschap van leerlingen (variërend van brugklassers en bovenbouw tot en met studenten van PA het Withof, die toen nog aan de Scholengemeenschap verbonden was), docenten en ouders. Een heel speciale rol was toebedeeld aan Zuster Laeta die met veel verve een gillende keukenmeid wegzette. Ik mocht de rol van jonker Andries Bibberwang vertolken, een wat onnozel type ( hoezo type-casting?) die samen met zijn makker in het kwaad jonker Tobias Hikkenburg (gespeeld door de helaas alweer vier jaar geleden overleden goede collega Peer Hoekstra) voor de vrolijk noot in het stuk zorgen.

Hieronder de recensie en het verslag uit Dagblad De Stem èn, da’s zeker zo leuk. het verslag wat toenmalige brugklasser Paul Koopmans schreef over wat hij voorgeschoteld had gekregen.

Het verslag van Paul in schoolblad ‘Slurfje’:   Iedereen was benieuwd wat voor toneelstuk wij zouden krijgen. We hoefden er niet lang op te wachten, want even later gingen de lichten uit en de schijnwerpers waren op het midden gericht. De spelers kwamen op en je herkende al meteen een paar leraren, zoals: Zr. Laeta, de Heer Jansen en juffrouw Lepoutre. Om meneer Jansen te herkennen was helemaal geen probleem, hij had net zo’n ragebol als altijd. Eerst werden de spelers voorgesteld en werd er verteld waar het verhaal zich afspeelde.

Het begon: Daar kwam Zr. Laeta, gillend en krijsend, op de schouder van een vrolijke man, sommige kinderen zeiden tegen elkaar: “Dat is zeker een nieuw soort gillende keukenmeid.” Ik vond het trouwens toch goed gedaan voor een zuster; ze liet toen tenminste zien dat ze nog meer kan dan enkel Frans geven. Het spel ging verder en meneer Jansen haalde weer gekke kapriolen uit (zoals we dat van hem gewend zijn). Zijn kleren vloekten bij zijn haren. Zij waren niet de enigen die het goed deden; ook die dikkerd met zijn lichtblauwe parapluutje, gekruiste kniebandjes, gele sokken en onweerstaanbare glimlach speelde zijn rol uitstekend. De anderen deden het ook’ goed, maar hadden een serieuze rol.Soms vond ik het wel een beetje verwarrend en moeilijk verstaanbaar. Zoals gewoonlijk liep alles weer goed  af.

Het artikel uit Dagblad de Stem:    ETTEN-LEUR – In het kader van de openingsweek is gisterenmiddag in de aula van de Etten-Leurss Scholengemeenschap een opvoering gegeven van „Driekoningenavond’ van William Shakespeare. Eerder deze week zijn ook reeds enkele voorstellingen gegeven onder meer voor de ouders die ook vanavond nogde gelegenheid krijgen, het stuk te komen zien. Er spelen twee ouders mee mevrouw Sybranda en mevrouw Koole. Aanvankelijk lag het in de bedoeling, meer ouders een kans te geven, maar achteraf vormden de repetitietijden een te groot probleem.

Voor de rest worden dc rollen bezet door leerlingen en docenten. Een aantal rollen moest dubbel worden bezet vanwege het drukke programma. Regisseur Ad Bierbooms formeerde min of meer een middag- en een avondbezetting. De repetities zijn reeds direct na de grote vakantie begonnen. Ad Bierbooms, zelf acteur en als docent maatschappijleer aan de scholengemeenschap verbonden, is zeer tevreden over het resultaat. „Die spontaniteit waarmee gespeeld wordt kom je in het beroepstoneel niet tegen.

Ik werk veel liever met zo’n  groep enthoustaste amateurs. Er is echt een volwaardige Shakespearevoorstelling uitgekomen. Acteurs en actrices zijn in fraaie kostuums gestoken. Er wordt beneden in de zaal gespeeld, bijna tussen het publiek, zonder decors. “Precies zoals het in de tijd van Shakespeare ook ging’,aldus Bierbooms.

Hieronder wat foto’s waarvan de meeste gemaakt zijn door broeder Franciscus,collega wiskunde en een uitstekend fotograaf. Alle personages werden in verschillende kenmerkende poses op de foto gezet.  Drie voorbeelden van mijn personage Bibberwang zie je hier beneden. Verder verschillende scènefoto’s.