Fijne Pasen allemaal! Van tijd tot tijd ervaar je als docent dat de som der delen veel meer kan zijn dan ‘slechts’ het geheel. Dat gevoel mocht ik beleven bij het tot stand komen van de productie ‘The lost son’. Collega Gert Jan Hereijgers en ik hadden voor de vakken KuMu en KuBV onze leerlingen opdracht gegeven de muziek- en tekenkrachten te bundelen en zèlf een protestsong te schrijven, uit te voeren, op te nemen en van een videoclip te voorzien.
Gitariste Iris van den Bemt beschrijft in mei 2009 op haar Facebookpagina de ‘making of…’ en plaatst er ter illustratie onderstaande foto’s van haar hand bij.
Geschreven door Iris van den Bemd in mei 2009
The Lost Son: ons eigen Meesterwerk
Op school, bij het vak “kunst algemeen” (das voor de teken- en muziekmensen samen) kregen we de opdracht om een protestsong te schrijven/coveren en een videoclip erbij te maken.
Dustin, Vincie, Nikki en ik (Iris) waren meteen enthousiast en riepen Anouk (als zijnde ’tekenmens’) erbij. Anouk schreef tijdens geschiedenis een tekst, gaf hem mee aan Dustin, die akkoorden verzon en de les daarop was de basis van het lied gelegd! Nikki als drum & zang, Dustin op bas, Vincie altviool en ik op de gitaar.
Nog ‘even’ een vioolpartijtje schrijven en het lied was er!
Toen nog een videoclip erbij, daarover ging Anouk zich ontfermen. Op school mochten we wat opnemen, dat mislukte grandioos en daar gaan we het verder dus ook niet over hebben.
We gingen dus naar mijn gitaarleraar (Toon vd Maagdenberg) om ‘even’ het liedje mooi op te nemen – Toon z’n hele vrije middag kwijt…. Maar het resultaat mocht er wezen!
Vervolgens moest er een hoop gepland worden: wanneer gingen we de clip opnemen? We hadden een hoop wilde plannen, met lijken en soldatenpakken enzovoorts. Uiteindelijk hadden we een plan en een datum: in de carnavalsvakantie -met carnaval, om precies te zijn- gingen we met z’n allen naar het befaamde Liesbos. Een stuk of 10 prachtig geschminkte soldaatjes (in WOII-soldatenpakken van vaders en ooms) fietsten erheen, en niemand keek op of om want het was carnaval! Godzijdank.
1. Anouk aan het filmen
2.Op de grond voor een close-up
3.Geschminkt! Meesterwerk!
4. Overleg met de regisseur
5.Schminken in camouflagekleur
6.Zwaar onder vuur
7. Actie!
8. Vuur!
9. Met dank aan de plunjebaal van pa
Een hele dag hebben we met z’n allen geprutst en lol gehad, en de dag erop (nog steeds carnaval) gingen we naar Schoenmakershoek om daar in de hondenpoep voor lijk te spelen. Ook daar werd wat afgeblunderd en gefilmd en gekleumd.
Nadat die beelden klaar waren, moest het stukje met de moeder van de soldaat nog worden opgenomen. Daarvoor wilde Anouk’s tante wel symbool staan, en hondje Pebbles wilde wel hondje spelen.
Stefan was in het begin al opgenomen als zijnde nieuwspresentator, met schitterend resultaat.
In het hemelvaartsweekend heeft Anouk zich de blubbers gewerkt om alles tot één geheel te krijgen (meneer Jansen werd ondertussen wel een béétje ongeduldig ) en het resultaat mag er wezen…
Hopelijk vindt iedereen ‘m wat, wij zijn er heel trots op!
Die trots is helemaal terecht, Iris!
Bekijk de clip hieronder en geniet van dit helemaal door deze leerlingen zelf geproduceerde werkstuk!
Dit nummer, de clip en de makers zullen later nog op een ander front een belangrijke rol gaan spelen, maar dat is weer een ander verhaal, wat later verteld en getoond zal worden!
