Hoe maak ik een spannend beeldverhaal, bestaande uit een serie digitale foto’s? Welke beeldende middelen gebruik ik daarbij? Wat is compositie, standpunt, inkadering? Hoe maak ik een synopsis? Wat kun je hierbij leren van bestaande stripverhalen? Hoe maak ik een storyboard? Hoe hanteer ik de digitale fotocamera? Hoe zet ik foto’s in een Powerpointpresentatie? Hoe werk ik samen in een groep? Het zijn zomaar een paar zaken die in deze eerste opdracht media educatie aan de orde kwamen.
Toen ik, heel lang geleden op de lagere school zat, stonden er in ons boek Nederlands bladzijden met een achttal plaatjes die een gebeurtenis uitbeeldden. Bedoeling was dat jij dan in een opstelletje vertelde wat jij zag. ‘Plaatjes zonder praatjes’ heette dat. Deze opdrachten uit mijn kinderjaren liggen aan de basis voor een opdracht met als titel: een vreemde gebeurtenis in de klas.
Verzin een verhaal wat zich afspeelt binnen de muren van het klaslokaal (geen gesodemieter op de gang als dat niet ècht nodig is, want dat werkt alleen maar storend), probeer dat verhaal te vertalen in beeld, maak er een storyboard van, bespreek binnen je groepje dat storyboard en kies het beste uit om te fotograferen. Zet de foto’s in een powerpoint en presenteer met je groep het werkstukje aan de rest van de klas. Photoshoppen (als je dat al eens hebt gedaan) mag, maar is zeker niet het belangrijkste hierbij. Waar het wèl om draait: een verhaal met kop en staart vertellen zonder tekst, maar louter door beelden, met wisselende standpunten zodat het prettig en spannend is om naar te kijken.
Uiteraard werd ter inleiding uitgelegd wat een storyboard (via o.a. dit voorbeeld) is, waarom dat tijdens een(film) productie zo belangrijk is voor de hele crew, maar vooral voor de regisseur, de acteurs en de cameramensen, en werd er nog eens duidelijk op gewezen dat er samengewerkt moest worden. Dat betekent: serieus naar elkaar luisteren, zich aan afspraken houden, elkaar met respect behandelen en proberen de taak die je hebt gekregen binnen het geheel zo goed mogelijk te vervullen.
Ieder groepje kreeg pas een camera om daadwerkelijk aan de slag te gaan als er een goed storyboard getoond kon worden. Per klas werden meestal drie à vier groepjes gevormd. Aan het begin van de les werd de foto’s gemaakt waarbij de rest van de klas moest figureren: loyaal meewerken aan elkaars productie en het volgen van de aanwijzingen van elke ‘groepsregisseur’ bleek ook een belangrijk leerpunt.
Vervolgens kon elk groepje apart aan het werk: close-ups maken, foto’s bewerken, powerpoint maken, verslagje schrijven, enz. Als een klas deze opdracht af had, kende men elkaar, en elkaars ‘skills’, meteen een stuk beter en dat droeg vaak weer bij aan de sfeer binnen de groep.
Plaatjes zonder praatjes
leerlingen aan het fotograferen
storyboard voor de opvolger van deze opdracht
Een aantal powerpoints uit de eerste jaren van media educatie op de KSE zijn hieronder te zien!
