Spoedig nadat ik in Etten-Leur begonnen was als tekendocent kwam ik er al achter: de KSE had in zijn korte bestaan al naam en faam gekregen door zijn toneeluitvoeringen. Docent maatschappijleer en toneelregisseur Ad Bierbooms was verantwoordelijk daarvoor.
Als geen ander wist hij jong (de leerlingen, van brugklasser tot eindexamenkandidaat) en oud (docenten, van vers van de academie tot bijna-pensioengerechtigden) aan zich te binden en te motiveren.
Bovendien nam hij geen genoegen met half werk. Zijn repertoirekeuze was niet gemakzuchtig. Als je straks alle posts gelezen hebt die ik nog over de theateravonturen op de KSE aan dit blog zal toevertrouwen zul je het zeker met mij eens zijn.
Ook ‘Galileo Galileï’, opgevoerd in 1977, is een stuk waar je je makkelijk aan zou kunnen vertillen.
“Maar dat is niet het geval geweest met de toneelgroep van de scholengemeenschap. Op een zeer verdienstelijke wijze zetten de spelers gisterenavond in de aula van de school een uitvoering van Galilei op de planken.” Zo schreef toneelcriticus Emmanuel Naaijkens daags na de première in Dagblad De Stem.
Mijn bijdrage bij deze productie bestond uit het ontwerpen en samen met de leerlingen van mijn bovenbouwklassen uitvoeren van het decor wat de totale breedte van het podium besloeg. Dat podium was 20 meter breed en de wand er achter 5 meter hoog… Eén van de gangen in het schoolgebouw die niet zo vaak gebruikt werd, werd afgesloten om daar het reusachtige achterdoek en de zetstukken van het decor te kunnen schilderen. Deze megaklus alleen al nam twee maanden en de nodige verf in beslag. De foto’s laten het uiteindelijke resultaat zien.
Kleding en rekwisieten waren voor deze productie evenmin een sluitpost op de begroting: deze mochten wij lenen van Toneelgroep Theater uit Arnhem die Brechts toneelstuk eerder op haar repertoire had. Muziekdocent John Koole arrangeerde de muziek van Kurt Weill speciaal voor dit stuk en voor het schoolorkest, bestaande uit docenten en leerlingen (net als de cast). In de weken dat het toneelstuk gerepeteerd en uitgevoerd werd, werd er in de lessen Duits aandacht besteed aan het werk van Brecht, bij muziek aan Brechtcomponist Kurt Weil, bij natuurkunde natuurlijk aan de wetenschappelijke theorieën van Galileï en bij maatschappijleer ging het over de dilemma’s waarvoor de geleerde zich geplaatst voelde bij het doen van zijn ontdekkingen. Een van de eerste vakoverstijgende projecten derhalve op de KSE.
O ja, en ik speelde zelf ook mee. Als Federzoni, de assistent van Galileï. Maar daar zullen we verder maar het zwijgen toe doen…..
Inhoud van dit toneelstuk: http://www.scholieren.com/boekverslag/44
De volledige kritiek op het stuk door Emmanuel Naaijkens vind je hier .